یادداشت: این در اصل ارسال شده www.endusersharepoint.com.

A few weeks ago I had the chance to speak at SharePoint Saturday in New York. یک بار دیگر, a tremendous event. این بار, I spoke about “learning SharePoint” – a very broad topic. During the presentation (که شما در اینجا می توانید دریافت کنید), من در مورد انواع مختلفی از تکنیک برای "یادگیری" شیرپوینت صحبت کردیم, از جمله مسائل مانند آموزش کتاب, آموزش اتاق کلاس, ایجاد ماشین مجازی خود را و از همه مهمتر (به من), community participation. One way to participate in the SharePoint community is via blogging. Someone asked me about blogging in particular and asked my opinion on a few concerns he had that I’ve heard others mention before. It’s been itching at the back of my head for a few weeks so in my usual fashion, من خارش آن خارش وبلاگ نویسی در مورد آن.

برخی از مردم به نظر می رسد فکر می کنم که بسیاری از وبلاگ نویسان با کیفیت وجود دارد خارج وجود دارد در صحنه امروز و است که بسیاری از نوشته های وبلاگ کیفیت نوشته شده است که در یک معنا, there’s nothing new to write about. یا, the “new” thing is so narrowly focused that it’s not going to be interesting to anyone. I don’t agree with those sentiments or the underlying assumption about them.

برای شروع, اگر شما در حال وبلاگ نویسی به دلیل بخشی از تلاش شخصی خود را در یادگیری شیرپوینت, it’s really irrelevant if someone has written on your topic or not. One of the drivers behind community participation, آیا آن را برای یادگیری شخصی و یا نه, این است که شما نیاز به گرفتن آن را حق. No one wants to put up some weak blog entry and look silly in front of the world. In the course of getting it right, شما در حال رفتن به فکر می کنم این موضوع از طریق دقت بیشتر, غیره. Thus, شما فکر, مطالعه و با توجه به این موضوع از همه نوع از زوایای, چپ به راست, بالا به پایین, در داخل و خارج (یا حداقل شما باید). That’s a very valuable exercise. در واقع, it’s almost beside the point of pushing the “post” button by the time you finish writing it since you’ve already derived much of the benefit by now. البته, شما نمی خواهید به فشار بر روی دکمه ارسال به هر حال به دلایل مختلف, but I digress. The bottom line is that blogging is a valuable learning exercise in and of itself, دوره.

I also reject the “it’s already been done” argument. So what if it was? The terrible consequence is that people who are looking up your topic via bing will now find two or five or a dozen articles. Who cares? I always prefer to find several articles on the same topic when I go searching the tubes for stuff. Different points of view, سبک های مختلف نوشتن, different approaches to the same problem – they all help me understand what I need. In my opinion, جامعه وجود ندارد که در آن نزدیک به رسیدن به نقطه اشباع در مقالات وبلاگ با کیفیت خوب بر روی هر موضوع در جهان شیرپوینت.

پس, وبلاگ دور! You won’t hear me complaining about it. I guarantee it 🙂

</پایان>

مشترک شدن در وبلاگ من.

من در توییتر در http://www.twitter.com/pagalvin