Due to some oddball United Airlines flights I took in the mid 90’s, Я неяк трапіў з прапановай пераўтварыць "нявыкарыстаныя мілі" into about a dozen free magazine subscriptions. That is how I ended up subscribing to Scientific American magazine.
Паколькі праграмнае забеспячэнне / кансалтынг людзей, we encounter many difficult business requirements in our career. Most the time, мы любім задавальненне гэтых патрэбаў і на самай справе, it’s probably why we think this career is the best in the world. I occasionally wonder just what in the world would I have done with myself if I had been born at any other time in history. How terrible would it be to miss out on the kinds of work I get to do now, ў гэты час і месца ў сусветнай гісторыі? Я думаю, што: даволі жудасна.
На працягу многіх гадоў, some of the requirements I’ve faced have been extremely challenging to meet. Complex SharePoint stuff, Стварэнне вэб-апрацоўкі базы, заснаваныя на не-вэб-чыстыя тэхналогіі, complex BizTalk orchestrations and the like. We can all (з надзеяй) глядзім з гонарам таму на нашай кар'еры і сказаць, "yeah, гэта быў нялёгкі для вырашэння адной, але ў рэшце рэшт я забіваў, што сукін сын!" А яшчэ лепш, нават больш цікавым і вясёлым праблемы чакаюць.
Я асабіста думаю, што маё рэзюмэ, ў гэтых адносінах, даволі глыбокай, і я даволі ганаруся гэтым (хоць я ведаю, мая жонка ніколі не зразумее гэтага 1/20th). But this week, Я чытаў артыкул пра Вялікі адронны коллайдер in my Scientific American magazine and had one of those rare humbling moments where I realized that despite my "giant" статус у пэўных колах ці, як глыбока я думаю, што мой вопыт і, there are real giants in completely different worlds.
The people on the LHC team have some really thorny issues to manage. Consider the Moon. I don’t really think much about the Moon (хоць я быў вельмі падазроным пра гэта, так як я даведаўся, што гэта запаволенне кручэння Зямлі, якая не можа быць добрай рэччу для нас, людзей, у доўгатэрміновай перспектыве). Але, the LHC team does have to worry. LHC’s measuring devices are so sensitive that they are affected by the Moon’s (Зямля-запаволенне кручэння і ў канчатковым рахунку-забойства-ўсё-жыццё) gravity. That’s a heck of a requirement to meet — вырабляць правільныя вымярэння, нягледзячы на ўмяшанне Месяца.
Я абдумваў гэтае пытанне, калі я прачытаў гэтую прапанову: "The first level will receive and analyze data from only a subset of all the detector’s components, from which it can pick out promising events based on isolated factors such as whether an energetic muon was spotted flying out at a large angle from the beam axis." Really … ? I don’t play in that kind of sandbox and never will.
У наступны раз я з некаторымі сябрамі, Я збіраюся падняць тост за добрых людзей, якія працуюць на LHC, hope they don’t successfully weigh the Higgs boson particle and curse the Moon. I suggest you do the same. It will be quite the toast 🙂
</канец>