Yn ôl o gwmpas 1998, Cafodd y cwmni yr oeddwn yn gweithio ar y pryd rhywfaint o arian i greu cynnyrch e-fasnach newydd. Roedd Rydym gofynion busnes i gwrdd â phopeth. Roedd yn rhaid iddo fod yn gyflym, hawdd i ddefnyddwyr diwedd, flashy, aml-iaith, ac ati. Trist yw dweud, Mae'n debyg gen fel set uchelgeisiol o waith i'w gyflawni ers dyddiau llesmeiriol hynny.
Cyn-dyddiedig yr ymdrech hon yn Microsoft.NET. Plaen fanila DSA yn dal i fod yn gymharol newydd (neu o leiaf yn anghyfarwydd iawn i 'm cwmni). "Brics a morter" cwmnïau wedi'u tynghedu. Dranc yn anochel! Yw hyn yn dweud nad oedd ei waith arloesol. Nid gwaith arloesol Hadron Collider, ond i ni yn ein byd bach, Roedd ei gwaith arloesol.
Yr oeddem yn wallgof brysur. Yr oeddem yn gwneud mini y POC bron bob dydd, threftadaeth allan sut i gynnal cyflwr yn gyfrwng hanfod dalaith, threftadaeth allan materion aml-iaith, rhes-lefel diogelwch. Rydym hyd yn oed wedi creu geirfa i ddiffinio'r termau sylfaenol (Yn well gennyf gyflwr parhaus ond am ryw reswm, "statefull y lletchwith" ennill y dydd).
Fel roedd ydym Parry yn dyfeisio cynnyrch hwn, Roedd y bobl marchnata a gwerthu allan yno yn ceisio ei werthu. Rywsut neu'i gilydd, yr oeddent yn rheoli ei werthu i ein sefyllfa hunllefus. Er bod y oedd dylunio a gweithredu ateb Menter, yn wir y Doeddwn i ddim yn disgwyl y cwsmer cyntaf i ddefnyddio'r nodwedd olaf inni ymgorffori dydd cynnyrch sero. Roedd y cwsmer hwn angen aml-iaith, rhyngwyneb defnyddiwr wahanol o "safon" system ond gyda'r un rhesymeg busnes. Aml-iaith yn arbennig o anodd yn yr achos hwn, oherwydd ein bod bob amser yn canolbwyntio ar Sbaeneg neu Ffrangeg, ond yn yr achos hwn, roedd Tsieineaidd (sydd yn set nodau dwbl-beit ac roedd angen trin arbennig o ystyried y dechnoleg a ddefnyddiwyd gennym).
Cyflym ymlaen ychydig fisoedd ac yr wyf ar daith hedfan awyrennau i'r gogledd-orllewin i Beijing. Wedi bod mor brysur yn paratoi ar gyfer y daith hon bron nid oes gennyf syniad sut beth ydyw i fynd yno. Roedd yn darllen llyfr unwaith am sut mae America wedi bod yn Tsieina ers nifer o flynyddoedd ac wedi dysgu yr iaith. Un diwrnod ei fod yn cerdded y ddinas a gofynnodd rhai pobl am gyfarwyddiadau. Aeth y sgwrs rhywbeth hyn:
- Americanaidd: "Allech chi ddweud wrthyf sut i gyrraedd [XX] stryd?"
- Tsieineaidd: "Mae'n ddrwg gennyf, Dydw i ddim yn siarad Saesneg".
- Americanaidd: "O, Siaradaf yn dda Mandarin." a gofynnodd iddynt eto mewn Tsieinëeg, ond yn fwy amlwg (orau y gallai).
- Tsieineaidd: Gwrtais iawn, "Mae'n ddrwg gennyf, Dydw i ddim yn siarad Saesneg".
Aeth y sgwrs ymlaen fel hynny am ychydig a rhoddodd yr America yn rhwystredigaeth. Iddo fel ei fod yn gadael iddynt roedd clywyd un dyn yn siarad i'r llall, "Gallai wedi LW yn gofyn am gyfarwyddiadau i [XX] stryd."
Rwyf wedi sylwi ychydig ddarnau a darnau o lled-wybodaeth gysylltiedig â Tsieina a "cyngor defnyddiol" eraill:
- Dywedodd Corëeg cydweithio wrthyf bod angen y imi fod yn ofalus o Tsieina oherwydd "byddent yn ceisio meddwi mi a manteisio ar eich" yn yr ystyr o mi pwyso mewn penderfyniadau busnes gwael.
- Na chaniatawyd gyrru ceir (Roedd peth dryswch ynghylch a oedd hyn yn arferiad, yn ofyniad cyfreithiol neu dim ond y cleient Rheol).
- Roedd rheolau arbennig ar gyfer mynd drwy'r tollau.
- Nad oedd gennym hawl i ddefnyddio arian Americanaidd ar gyfer unrhyw beth.
- Rydych chi ddim i fod i adael awgrymiadau. Mae'n sarhad os ydych.
Ac yn olaf, Cefais atgofion gymharol ffres y Cyflafan Tiananmen. Pan oeddwn yn y Coleg, Cofiaf weld negeseuon Usenet amser real fel y byd yn edrych yn arswyd.
Mewn byr, Roeddwn yn nerfus iawn. Doeddwn i ddim yn unig arferol-nerfus yn yr ystyr nad oedd yn cyflawni ateb a oedd gryn dipyn yn fwy cymhleth nag unrhyw beth oeddwn erioed wedi gwneud cyn. Yr oeddwn hefyd yn poeni am dorri'r rheol y gellid cael mi mewn trafferth yn ddamweiniol.
Yr wyf ar hyn 14 hedfan awr ac er ei fod yn dosbarth busnes, 14 awr yn amser hir damned. Dim ond cymaint o ffyrdd i ddiddanu eich hun drwy ddarllen, gwylio ffilmiau neu chwarae gyda chytleri magnetized. Hyd yn oed mewn gwirionedd llyfr da yn anodd ei ddarllen am sawl awr yn syth.
Yn y pen draw, Dechreuais i ddarllen y deunydd pecynnu ar ddarn o feddalwedd roeddwn yn llaw-wneud gyda mi i'r cleient, Gweinydd gwe y Netscape. Yr wyf yn darllen y gofynion caledwedd/meddalwedd, y broliannau marchnata, edrych ar y darlun 'n bert ac yn sydyn, Yr wyf yn sero ar y cawr "nid ar gyfer allforio" rhybudd, rhywbeth am 128 amgryptio did. Yr wyf yn stwffio y blwch ôl i 'm bag cario, rhybuddio wyneb-i lawr (fel pe byddai wedi helpu) ac yn ceisio cadw gweledigaethau Midnight Express allan o 'm pen.
Wrth edrych yn ôl ar yn awr, Dylwn i fod wedi bod yn bryderus, os o gwbl, Pan adewais yr Unol Daleithiau, nid pan oeddwn yn mynd i mewn i Tsieina 🙂 Nid oes unrhyw beth wedi digwydd chwithig ac yr wyf yn dal o'r farn bod i fod y daith fusnes gorau a mwyaf cofiadwy dwi wedi cael y pleser o wneud.
</diwedd>
