ما جمعی صرف یک معامله بزرگ از زمان تفکر در مورد راه حل های شیرپوینت — چگونگی بوجود آوردن آنها, که ابزاری برای استفاده, چه اتفاقی می افتد زمانی که آنها موفق به استقرار, مشاغل تایمر, حوزه, غیره. We spend so much time thinking about the up-front bits that it’s easy to forget that we need to retract them as well. Retracting solutions is probably more difficult, از یک دیدگاه طراحی مفهومی, than deploying them. Deployment is basically a cookbook affair. Typically, نصب یکی از ویژگی های, شاید یک گیرنده از ویژگی های بارگذاری برخی از داده ها را در یک لیست, that sort of thing. اما, طبیعتی است که به طور بالقوه پیچیده تر است.

یک راه حل داده شده ممکن است آثار مکشوفه از این قبیل ایجاد کنید:

• نوع محتوا
• لیست تعریف
• تعریف سایت
• داده ها در یک لیست
• حتی گیرنده
• فرم های InfoPath

لیست در می رود.

در حالی که آن را به وضوح مهم برای طراحی یک راه حل است که تمثل آن شی ء به درستی, it’s just as important to consider the update and delete cases. If your solution creates a new list and populates that list with data, وقتی که راه حل به عقب چه اتفاقی می افتد? In some cases, the list should be deleted. In other cases, it should be left intact for historical purposes. Your business requirements will guide you to the right decision.

برای کمک به این, create a matrix that lists each artifact your solution deploys to SharePoint. List three columns per artifact, یکی برای ایجاد, به روز رسانی و حذف. For each case, تعیین نتیجه صحیح برای انجام این عملیات.

This sort of analysis is obviously best done before the solution is ever deployed to a SharePoint farm. اما, مانند سیگار کشیدن, it’s never too late to start doing things correctly. Create that matrix and develop a plan to address the missing update/delete scenarios. It may be a hard problem to solve, اما حداقل شما یک جعبه در اطراف مشکل قرار داده.

</پایان>

مشترک شدن در وبلاگ من.

من در توییتر در http://www.twitter.com/pagalvin