Een heleboel jaar geleden, mijn baas vroeg me om te trainen sommige gebruikers op een product genaamd resultaten. Resultaten is een eindgebruiker rapporteringstool. Het komt ongeveer overeen met SQL Server Reporting-Service of Crystal. Op het moment, het werd ontworpen om uit te voeren op groene buizen (bijvoorbeeld. Wyse 50 Terminal) aangesloten op een Unix doos via telnet.

Mijn standaard antwoord op elke vraag die begint met "kunt u … " "Ja" en dat is waar het probleem begon.

De client was een chemisch bedrijf uit in Zuid-Californië en had een grote ERP implementatie op basis van zowat verpakt QAD van MFG/PRO. Het uitvoeringsplan nu genoemd voor Hoofdgebruikers einde opleiding op het product resultaten.

Ik was niet een grote gebruiker van deze tool en zeker nooit iemand vóór had getraind. Echter, Ik had verricht een aantal andere trainingen en was snel op mijn voeten, dus ik niet al te bezorgd was. Dennis, de echte full-time instructeur van de resultaten, mij had zijn opleidingsmateriaal gegeven. Terugkijkend op het nu, het is echt heel absurd. Ik wist niet dat het product goed, had nooit formeel zijn opgeleid op het en had zeker nooit geleerd het. Wat het bedrijfsleven heb ik iedereen op het opleiding?

Om te compliceren dingen logistiek, Ik werd gevraagd om te gaan en te voldoen aan iemand in Chicago als onderdeel van een pre-sales betrokkenheid langs de weg. Het plan was om te vliegen uit New Jersey, Ga naar Chicago, ontmoeten voor een uur met vooruitzicht en vervolgens gaat u verder met Californië.

Goed, Ik heb naar Chicago en de verkoop man op mijn team had een fout gemaakt en nooit bevestigd de vergadering. Dus, Ik kwam en het vooruitzicht was er niet. Awesome. I inpakken en vertrekken en gaat u verder met CA. Ergens tijdens dit proces, Ik erachter dat de client is het leren van minder dan 24 uur voor mijn aankomst dat Paul Galvin"" is het onderwijzen van de klasse, niet Dennis. De klant houdt van Dennis. Ze willen weten "wie deze persoon Paul Galvin is?" "Waarom moeten we hem vertrouwen?" "Waarom moeten we betalen voor hem?" Dennis uiteraard niet abonneren op mijn "slecht nieuws vroeg geven" filosofie. Awesome.

Ik aankomen op de luchthaven en voor sommige ongelooflijk stom reden, Ik had mijn bagage gecontroleerd. Ik maakte het naar LAX maar mijn bagage niet. Voor mij, verlies van bagage is een partij zoals gaan door de Zeven stadia van Greif. Uiteindelijk maken ik het hotel, met geen Bagage, moe, hongerig en dragen mijn (door nu, zeer verfrommeld) Pak. Het duurt een lange tijd om te reizen van Newark — aan O'Hare — naar een client — terug naar O'Hare — en ten slotte naar LAX.

Tot slot vind ik mezelf zitten in de hotelkamer, munching op een snickers bar, uitgeput en proberen om vat op de energie om te scannen door de opleidingsmateriaal opnieuw zodat ik niet als een volledige ezel voor de klas zien. Dit was een beetje een dieptepunt voor mij op het moment.

Ik wakker de volgende dag, deed mijn best om mijn pak gladstrijken zodanig af dat ik niet uitzien zoals Willy Loman op een slechte dag en hoofd op over aan de klant. Zoals zo vaak het geval, in persoon was ze leuk, beleefd en zeer aangenaam. Dit stond in schril contrast met haar zeer boos e-mails/audio-messagerie van de vorige dag. Ze leidt me over 3 mijl door gebouw na een verdeelde gebouw off gebied in een gigantische chemische magazijn waar wij de klasse voor de komende drie dagen zullen voeren. De 15 of 20 studenten monteren langzaam, meeste hen nog steeds verwacht Dennis.

Ik beginnen altijd mijn opleidingsklassen door de invoering van mezelf, geven wat achtergrond en het schrijven van mijn contactgegevens op het witte bord. Zoals ik zeg, "Good morning, mijn naam is Paul Galvin", Ik schrijf mijn naam, e-mail en telefoon nummer omhoog op het witte bord in grote letters zodat dat iedereen duidelijk kan zien. Ik ingaan op het feit dat ik ben ter vervanging van Dennis en ik verzeker hen dat ik een geschikte vervanger ben, etc. Ik heb iedereen kort vertellen me hun naam en wat ze willen bereiken uit de klasse, zodat ik dingen aan hun specifieke behoeften op maat kan als ik ga langs. Het gebruikelijke spul.

Wij die omhoog verpakken en brand-up van de projector. Ik ga om te wissen mijn contact info en … Ik had het geschreven in permanente marker. Ik was zo beschaamd. In mijn geestesoog, het zag er als volgt: Er is dit "Paul Galvin" persoon, Last-minute vervanging voor onze geliefde Dennis. Hij draagt een verfrommeld pak en ongeschoren. Hij heeft zojuist geschreven zijn naam enorme brieven op ons witte board in permanente marker. Wat een gezicht!

Het allemaal eindigde gelukkig, echter. Dit was een chemiebedrijf, Eindelijk. A grizzled veteraan werknemer trok iets de plank en, waarschijnlijk in schending van verordeningen van de EPA, de Raad van bestuur gewist. Ik erin geslaagd om te blijven 1/2 dag vóór de klasse in de loop en ze gaf me een goede recensie in het einde. Dit gecementeerd mijn "pinch hitter" reputatie op mijn bedrijf. Mijn bagage kwam de eerste dag, dus ik veel meer toonbaar dagen twee en drie was.

Zoals ik was het nemen van de rode ogen terug naar huis, Ik overwoog "lessen". Er was genoeg om te overwegen. Communicatie is sleutel. Klanten vertellen over veranderingen in plan. Ooit uw bagage op de luchthaven niet controleren als u eventueel kunt vermijden. Brengen van reserve "stuff" in geval u uw bagage inschakelt en het maakt het. Ik denk dat de belangrijkste les die ik geleerd, echter, was dit: test altijd een markeerdraad in de linkerbenedenhoek van een wit bord voordat schrijven, in grote letters, "Paul Galvin".

</einde>